Parodontitis
Parodontitis wil zeggen “ontsteking (-itis) van het parodontium”. Het parodontium is het steunweefsel van de tanden en bestaat uit tandvlees, het bot dat de tanden omringt en een ligament dat de tanden aan het bot vastmaakt.
Oorzaak
Wanneer het parodontium geïnfecteerd geraakt door bacteriën uit de mondholte, creëren deze bacteriën zogenaamde “pockets” of “tandvleeszakjes” rondom de tanden. Ze kunnen immers het tandvlees rondom de tanden losmaken en het bot rondom de tanden aantasten. In deze pockets zijn de bacteriën onbereikbaar voor mondspoelmiddelen, antibiotica of tandenborstel en kunnen ze snel vermenigvuldigen en dieper kruipen.
Er zijn een aantal factoren die de vatbaarheid van parodontitis kunnen vergroten. Eén ervan is erfelijke voorbeschiktheid. Andere factoren zijn o.a. stress, diabetes (suikerziekte) en roken.
Symptomen
De symptomen van parodontitis bestaan uit bloedend en roder tandvlees, eventueel loskomende tanden en mogelijk een storende ademgeur. Parodontitis doen zelden pijn.
Opgelet! Bij rokers bloedt het tandvlees praktisch nooit en ziet het er ook minder rood uit Nochtans zijn rokers vatbaarder voor parodontitis en evolueert parodontitis sneller bij hen.
Evolutie
Wanneer de parodontitis zo ver gevorderd is dat de tanden nog te weinig steunweefsel hebben kan dit leiden tot tandverlies.
Bovendien zijn er hoe langer hoe meer wetenschappelijke onderzoeken die suggereren dat personen met paradontitis meer gevoelig zijn voor algemene aandoeningen zoals hart- en vaatziekten en diabetes (suikerziekte)
Behandeling
De behandeling van parodontitis bestaat uit verschillende stappen:
- Een professionele reiniging van de pockets onder plaatselijke verdoving aangevuld met mondhygiëne-instructies. Door deze behandeling zal het tandvlees meer gaan aanspannen rondom de tanden en kunnen de pockets al minder diep worden. het is erg belangrijk om consequent elke dag grondig te poetsen, zodat de bacteriële tandplaque niet de kans krijgt om het tandvlees terug te infecteren.
- Een reëvaluatie na een aantal maanden om het resultaat van de initiële behandeling te beoordelen. Er wordt dan beslist of er nog aanvullende ingrepen nodig zijn om resterende pockets te verminderen.
- Eventuele aanvullende ingrepen (door de Parodontoloog) kunnen bijvoorbeeld bestaan uit:
- Lapoperatie: bij een lapoperatie wordt het tandvlees rondom de tanden ingesneden en opengeklapt om de wortels beter te kunnen reinigen en het bot bij te werken. Eventueel kunnen plaatselijke botdefecten worden behandeld met een botvervangend materiaal en / of een membraan. Achteraf wordt het tandvlees terug gehecht rondom de tanden.
- Papilexcisie of gingivectomie: door het tandvlees plaatselijk in te korten kunnen de pockets worden verkleind.
- regelmatige opvolging zal noodzakelijk blijven>
De bedoeling van de behandeling is de botafbraak te stoppen. Wanneer de pockets na de behandeling ondiep zijn kan er met grondig dagelijks poetsen (ook tussen de tanden!) voor gezorgd worden dat de bacteriële tandplaque wordt verwijderd. Zo wordt de kans kleiner dat het tandvlees opnieuw geïnfecteerd geraakt.
Doordat het tandvlees na de behandeling ontzwelt, meer gaat aanspannen en eventueel chirurgisch bijgewerkt wordt, is het normaal dat het tandvlees lijkt terug te trekken en een gedeelte van de tandwortels zichtbaar wordt. Hoe minder ver de parodontits gevorderd is, hoe minder dit zal opvallen.
Het is ook normaal dat de tanden na de behandeling tijdelijk meer gevoelig zijn voor koude en aanraking. Deze gevoeligheid vermindert geleidelijk aan.
